Al Rashid

Yemaia to nowe, włoskie wydawnictwo na rynku. Ekipę tworzą Giorgio De Michele, dotychczas autor ilustracji do gier planszowych (m.in. Swordfish, Leader 1: Hell of the North czy Lamborghini: The Official Race Game) oraz doświadczony projektant Pierluca Zizzi (m.in. Asgard i Arcanum). W swoim debiutanckim tytule zabierają graczy do świata Haruna al-Rashida, piątego Wielkiego Kalifa, za którego czasów ludzie żyli w takim dostatku, że władca stał się inspiracją dla Księgi tysiąca i jednej nocy. Zadowolony Harun al-Rashid siedzący na swoim tronie w otoczeniu doradców – taka ilustracja zaprasza nas do zajrzenia do środka podłużnego, ciężkiego pudełka. W nim znajdziemy mnóstwo grubych, kartonowych elementów pokrytych specjalną zabezpieczającą siateczką (również na wieczku, planszy i części spodniej pudełka). Drewniane elementy gry Al Rashid to prawdziwe mistrzostwo świata – różne kształty, odmienne kolory. Inaczej wygląda jedwab, inaczej naczynia, a inaczej metal. Twórcy chwalą się pieczołowitością doboru elementów i to naprawdę widać. Nie sposób ich pomylić, ponieważ są bardzo estetyczne i naprawdę niesamowicie przyjemnie się nimi gra. Plansza jest składana, gruba, estetyczna i przyjemna dla oka. W Al Rashid zrezygnowano z kart i zastąpiono je grubymi, kartonowymi prostokątami. Wykonanie jest wysokiej jakości i nie ma możliwości, by jakiś element uległ zniszczeniu. Mam przyjemność recenzować już którąś z kolei włoską grę i muszę zauważyć, że Italia posiada wielu utalentowanych ilustratorów planszówek. Warto zajrzeć na stronę Simone’a Gabrielli’ego, odpowiedzialnego za wizualną stronę Al Rashida i zapoznać się z jego niezwykłymi pracami. W grze wydawnictwa Yemaia ilustracje są klimatyczne i, jak nieczęsto to się zdarza w grach ekonomicznych, bardzo ładne. Ikonografia jest estetyczna i wyraźna. Dołożono sporo wysiłku, żeby grało się klimatycznie. Osobny akapit należy się instrukcji, która, choć nieco przegadana, dostarcza w przystępny sposób informacji niezbędnych do przeprowadzenia rozgrywki. Niestety, przygotowanie do zabawy zajęło mi mnóstwo czasu. Dlaczego? Twórcy uznali, że wyliczenie elementów wystarczy, aby wiedzieć co jest czym. Niestety, nie wystarczy. Sporo czasu zajmuje rozszyfrowanie przeznaczenia każdego z nich, zaś już rozszyfrowanie różnicy między cyjanem, a niebieskim to nie lada wyzwanie (gdy do tego odcień zielonego też przypomina nieco błękit). Bura dla twórców za to, że trzeba zgadywać coś, co bez problemu można było dokładnie opisać na 20 stronach instrukcji. W Al Rashidzie naszym zadaniem jest budowanie potęgi rodziny poprzez poszerzanie swoich zasobów i wpływów, co pozwala zdobywać punkty wpływu, które pozwolą zwyciężyć w rozgrywce. Gra dzieli się na 5 rund z czego każda na 2 fazy:

• Rozmieszczania – lokujemy nasze pionki na 13 dostępnych obszarach (6 pałacach i 7 krainach). Początkowo do dyspozycji mamy "figurki": paszy, kupca oraz mędrca. Dwóch pierwszych (oczywiście jednego gracza) nie możemy umieścić przy tym samym obszarze.
• Rozstrzygnięcia – począwszy od pierwszego gracza rozgrywa się szereg rund Rozstrzygnięcia, które toczą się dotąd, aż żaden z uczestników zabawy nie będzie miał już pionów na planszy. Kluczowe znaczenie przy rozstrzyganiu obszaru ma tzw. dominacja. Każdy pionek ma określoną wartość. Podczas rozstrzygania obszaru bierze się pod uwagę jedynie trzech graczy z najwyższą wartością pionów posiadanych przy danym obszarze. Ci gracze mogą aktywować jeden z efektów posiadanych kafli oraz muszą wykonać instrukcje danego obszaru.

Krainy dostarczają nam towarów. Niestety, czasami są pilnowane przez żetony Najemników, którzy reprezentują niebezpieczeństwa, czyhające na graczy podczas podróży do odległych krain. Zwalczać ich możemy poprzez zagrywanie zgromadzonych żetonów Najemników określonego typu (czerwonych – lądowych lub niebieskich – morskich) o wartości przewyższającej oznaczenie na sztonie wroga. Pobieramy żetony w ilości zależnej od naszego miejsca w klasyfikacji dominacji danego terenu. Co ciekawe, w Al Rashid nie ma waluty jako takiej. Im łańcuch naszych różnych towarów jest dłuższy, tym więcej jest wart. Płacimy wirtualną walutą przeliczaną na posiadane przez nas zasoby. Pałace Gildii z kolei dostarczają nam różnorodne możliwości rozwoju. Każdy posiada 2 akcje pierwszorzędne i jedną drugorzędną. Możemy przede wszystkim skorzystać z usług Gildii czyli zrekrutować Najemników czy nabyć nowe piony. Możemy również kupić specjalne kafle dające korzyści stałe, jednorazowe lub działające po aktywowaniu. Jest ich sporo i poznać wszystkie zdołamy dopiero po kilku rozgrywkach. Dodatkowo każda Gildia może również dostarczać przysług, z czego najciekawsze to kupowanie punktów prestiżu i zamiana jednego surowca w inny. Pałac al-Rashida działa nieco inaczej. Oprócz możliwości zakupu kafla pozwala również zmienić kolejność graczy od następnej rundy Rozstrzygnięcia. W Al Rashidzie nie ma jednej wygrywającej strategii, gdyż prawie wszystko ma swoją wartość. Dzieje się to za sprawą specjalnych kafli, które punktują na koniec gry za posiadanie określonych zasobów pod koniec zabawy. Nasze pionki jak i część kafli również posiadają wartość punktową. Można nabyć jeszcze żetony "Politycznego Wpływu" ( +1 pkt.), a w określonych sytuacjach rozgrywki i sztony Hańby (-2 pkt). Rozgrywka w Al Rashidzie w porównaniu do możliwości jakie daje jest bardzo szybka. Dlatego tak ważne jest optymalizowanie swoich ruchów od samego początku rozgrywki, zwłaszcza jeżeli chcielibyśmy punktować na specjalnych kaflach liderów politycznych. To jedna z tych gier, gdzie nie możemy wszystkiego mieć. Ważna zasada gry, o której warto wspomnieć to możliwość rozstrzygania dominacji obszaru, na którym nie mamy pionka. Skutecznie w ten sposób możemy osłabiać przeciwnika, np. zmuszając go najpierw do kupowania, gdy jeszcze nie zebrał towarów z krain. Zabawa staje się bardziej zacięta przy większej liczbie graczy. Przy 4 czy 5 nie dla wszystkich wystarczy towarów i nie każdemu będzie dana możliwość skorzystania z usług Pałaców. Regrywalność pozycji zwiększa różnorodność dróg rozwoju jakie możemy podjąć podczas zabawy. Nie na wszystkich polach możemy działać, ale powinniśmy podejmować działania na jak największej ich ilości. Al Rashid to gra, w której w jednej chwili mamy mnóstwo towarów, a co za tym idzie i pieniędzy, a zaraz potem nie mamy nic – a czas pędzi jak szalony. Al. Rashid zaskakuje swoją różnorodnością, którą gracze muszą ogarnąć w bardzo krótkim czasie. Pudełko mówi nawet o 30 minutach na osobę. Spodoba się wysoka jakość wykonania – drewno (rewelacyjne towary!) i gruba tektura, a papierowa tylko instrukcja. Mechanicznie świeże będzie operowanie towarami jako wirtualną walutą. 17 zdolności specjalnych w lokacjach to sporo, aby uczynić pozycję regrywalną. Al Rashid to pozycja ze stosunkowo prostymi zasadami, a jednak pozwalająca na dość wysoki stopień strategicznego myślenia. To ciekawa mieszanka mechaniki area control z klasycznym worker placement wzbogacona dodatkowo o efekty specjalne kafli, które nabywamy od Kalifa i poszczególnych Gildii. Polecić mogę każdemu, nawet graczom nie lubujących się w pozycjach stricte strategiczno-ekonomicznych. Plusy:

• wysoka jakość wykonania
• mechanika "wirtualnych pieniędzy"
• stosunkowo proste zasady
• możliwość rozwoju w wielu dziedzinach

Minusy:

• koszmarnie opisane elementy i ich setup
• wzrost ilości negatywnej interakcji wraz ze zwiększeniem liczby graczy (przy 4 lub 5 osobach można nawet nie mieć możliwości podjęcia jakiejkolwiek akcji w danym obszarze)

Dziękujemy wydawnictwu Yemaia za udostępnienie gry do recenzji.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę