Evolution: The Origin of Species

Ewolucja gatunków na Ziemi doprowadziła do wyodrębnienia się różnorodnych organizmów i sprawiła, że najlepsze/najsilniejsze przetrwały. Początki rozwoju określonych gatunków nie były proste – zwierzęta musiały dostosowywać się do warunków i walczyć z innymi o jedzenie. Bardzo szeroką wiedzą na ten temat ma Dmitry Knorre – doktor nauk biologicznych pracujący w badawczym ośrodku w Moskwie. Swoje wiadomości wykorzystał on nie tylko do pracy naukowej, ale również do zaprojektowania gry karcianej Evolution: The Origin of Species, która została wydana przez firmę Right Games. Połączenie specjalistycznej wiedzy i zainteresowania grami mogło zaowocować oryginalnym, ciekawym tytułem, albo też pozycją natrętnie dydaktyczną. Zobaczmy, do której z tych możliwości jest bliżej grze Evolution. Pudełko Evolutionjest nieduże (wielkości opakowania ptasiego mleczka) i, niestety, wykonano je z dość delikatnej tektury. Natomiast za zaletę pudełka musimy uznać jego odpowiednie dopasowanie do ilości elementów – nie ma wielkiej wypraski i powietrza. Recenzowana pozycja jest grą karcianą, więc kluczowym komponentem są karty. Zostały one wykonane z tektury standardowej grubości i warto chronić je za pomocą koszulek. Na rewersie karty znajduje się zarys jaszczurki, natomiast na drugiej stronie możemy zobaczyć uproszczony rysunek, opis cechy i jej nazwę (czasem na jednej karcie znajdują się dwa "przymioty"). Przykładowe cechy to: Swiming (pływający), Poisonous (trujący), +1 High body weight (o wielkiej wadze), +2 Parasite (pasożyt), Tail loss (gubienie ogona). Będziemy używać cech w fazie karmienia, więc szczegółowo opiszę ten aspekt przy okazji przybliżenia przebiegu tury. W pudełku Evolution oprócz kart znajdziemy też dwie kości sześciościenne i małe plastikowe znaczniki w kolorach czerwonym, żółtym i niebieskim. Zarówno komponenty plastikowe jaki i karty dostajemy woreczkach strunowych. Dopełnieniem zawartości pudełka jest krótka instrukcja oraz arkusz pomocy gracza, na którym zobaczymy przykładową turę gry i przegląd cech zwierząt. Evolution przybliża warunki, w jakich rozwijały się gatunki – najważniejszymi celami było zdobywanie pożywienia i ochrona przed drapieżnikami. Aby przetrwać, zwierzęta musiały rozwijać cechy, które ułatwiłyby zdobycie pokarmu i zapewniły bezpieczeństwo – takie właśnie "przymioty" pojawiają w grze. W rozgrywce cel uczestników jest ściśle związany z przetrwaniem i rozwojem gatunków. Punkty zwycięstwa otrzymujemy za następujące rzeczy: 2 punkty za każde żyjące zwierzę, 1 punkt. za każdą cechę gatunku, który przetrwał, punkty za liczby w nazwach cech żyjącego organizmu, np. +1 Carnivorous (drapieżny). Na początku rozgrywki uczestnicy otrzymują po 6 kart, a następnie przeprowadzają tury gry do momentu wyczerpania talii kart. Tura dzieli się na cztery fazy. Development chase (faza rozwoju) - Uczestnicy zabawy zagrywają karty w następujący sposób: najpierw należy położyć na stole jakąś kartę rewersem do góry (oznacza to wprowadzenie do gry zwierzęcia), następnie opcjonalnie można z kolei dokładać cechy, podkładając je pod kartę gatunku w taki sposób, by nazwy "przymiotów" były widoczne na górze. Ilość wprowadzonych do rozgrywki zwierząt zależy od woli gracza. Istnieją pewne karty, które zagrywamy w odmienny sposób (nie jako zwierzę i nie jako cecha), mowa o Cooperation (kooperacji) i Communication (komunikacji). Możemy ich użyć do stworzenia połączenia między dwoma gatunkami (kładziemy kartę między dwoma zwierzętami). Cooperation i Communication mają różniące się opisy, ale ich działanie jest podobne – karmienie pierwszego gatunku powoduje dostarczenie w tym samym czasie jedzenia drugiemu. Food bank dermination phase (faza ustalania banku żywności) - W tej fazie pierwszy gracz rzuca kostką (w rozgrywce dwuosobowej) lub dwiema, jeśli w zabawie uczestniczą 3 lub 4 osoby. W grze dwuosobowej do wyniku rzutu dodajemy 2 i otrzymujemy ilość żywności w banku w turze (w przypadku rozgrywek wieloosobowych sposób obliczania zasobów pokarmu jest zbliżony – różnice w prosty sposób tłumaczy instrukcja). Pulę czerwonych kwadratów (żywność z banku) w określonej liczbie kładziemy na środku stołu – będziemy korzystać z niej w następnej turze. Feeding chase (faza karmienia) - Jest to najtrudniejsza i najciekawsza faza. Dowiemy się w niej, które gatunki przeżyją. Każde zwierzę wymaga jednego żetonu pokarmu do życia, ale liczby w nazwach cech zwiększają potrzeby żywnościowe, np. +1 High body weight wymaga 1 dodatkowego czerwonego kwadratu. Warto wspomnieć w tym miejscu o cesze +2 Parasite (pasożyt) – to jedyna karta, którą możemy dodać zwierzęciu innego gracza i zazwyczaj bardzo utrudnia ona wykarmienie gatunku. Faza karmienia odbywa się w taki sposób, że pierwszy gracz bierze znacznik żywności z banku i kładzie na swoim zwierzęciu – jeśli gatunek jest połączony z innym (kooperacją lub komunikacją), to właściciel dobiera dodatkowy żeton pokarmu w kolorze narysowanym na karcie (czerwonym z banku lub niebieskim – specjalnym) i umieszcza na drugim żyjątku. Następny gracz postępuje podobnie jak poprzednik. Czynności te są przeprowadzane dotąd, dopóki nie skończy się żywność w banku. Istnieje jeszcze jeden sposób nakarmienia gatunku – osobniki z cechą Carnivorous mogą zjeść inne zwierzę zamiast pobrania żetonu z banku. Drapieżnik otrzymuje 2 niebieskie znaczniki pokarmu, a zjedzone zwierzę jest usuwane z gry. Omawiana cecha jest "silna", więc zostały zaprojektowane ograniczenia do jej wykorzystania. Po pierwsze, jeśli gracz ma więcej niż jednego drapieżnika, to tylko jeden może pożywić się dzięki atakowi w danej turze. Następnym ograniczeniem są cechy - niektóre wymagają, aby atakujące zwierzę posiadało "przymioty" ofiary, np. obiekt agresji ma +1 High body weight, więc myśliwy musi mieć to samo. Podobnie jest z cechą Swiming – tylko wodny drapieżnik może zaatakować pływające zwierzę. Trzeba zwrócić uwagę, że dołączanie drapieżnikowi wielu cech nie jest dobrym pomysłem – ograniczenie działa tak, że pływający Carnivorous nie może jeść zwierząt lądowych. W sytuacji ograniczonych zasobów żywnościowych rozwiązaniem braków pokarmu może być korzystanie z cechy Hibernation ability (zdolność hibernacji). Oznacza to, że nie musimy karmić zwierząt w hibernacji. Extinction and draw chase (faza wymarcia i dobrania kart) - Na początku tej fazy zwierzęta nie w pełni najedzone wymierają – wraz z cechami trafiają na stos odrzuconych kart (każdy gracz ma własny taki stos). Następnie uczestnicy rozgrywki dobierają karty według formuły: jedna plus po jednej karcie za każde żyjące zwierzę. Jeśli jakaś osoba nie ma żadnego gatunku, otrzymuje 6 kart. Evolution nie porywa serca graczy oprawą graficzną czy wykonaniem elementów, jednak tematyka i rozwiązania mechaniczne zasługują na uwagę. Pomysł stworzenia gry, w której gracze działają jak zwierzęta w początkach ewolucji (walczą o żywność i o przetrwanie) jest ciekawy. Przez cała rozgrywkę uczestnicy rywalizują między sobą i rozwijają swoje gatunki. Jednak nawet najlepiej przystosowane zwierzę może nie przetrwać, jeśli rzut kostką, określający ilość żywności, będzie niekorzystny. Element losowy dodaje smaczku rozgrywce i odzwierciedla zmienność warunków, w jakich zwierzęta ewoluowały. Silną stroną Evolution jest też prostota zasad – większość reguł mamy opisaną na kartach, więc do rozgrywki konieczna będzie tylko znajomość faz. Czy autorowi recenzowanej pozycji przyświecał cel edukacyjny? Niewątpliwie tak, jednak uczymy się na temat ewolucji mimochodem. Walor edukacyjny nie wysuwa się na pierwszy plan – to miejsce zajmuje największa zaleta Evolution: ciekawa i trzymająca w napięciu rozgrywka. Plusy:

• ciekawy temat
• proste zasady
• trzymająca w napięciu rozgrywka
• walor edukacyjny

Minusy:

• delikatne pudełko
• komponenty na średnim poziomie wykonania

Dziękujemy wydawnictwu Right Games za udostępnienie gry do recenzji.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę