Hocki Klocki

Hocki Klocki to kontrowersyjny tytuł. Pomysłowy, rozwijający oraz niestety za drogi w stosunku do zawartości, którą pokazaliśmy w niniejszym unboxingu. Tytuł skierowany jest głównie do dzieci oraz familii, a tam ciężko znaleźć wielkie grono rasowych graczy. Dlatego mimo solidnego wykonania, ludzie z grupy docelowej często kręcili nosem na cenę w wysokości 90 zł za grę, składającą się głównie z kart i garści klocków. Wygląda ładnie, jest solidna i - jak się szybko okazało - działa na dzieci niczym magnez, to jednak rodzice nie umieli znaleźć powodu, dla którego wydawca podyktował taką cenę. Był to też w praktyce jedyny poważny zarzut dla tej produkcji, ponieważ od strony samej mechaniki, Hocki Klocki spisały się niemal bezbłędnie.

Opowiedz i zbuduj

Zasady podstawowe, skierowane do rozgrywek w parach, są banalne tak jak przygotowanie gry. Na środku stołu układamy stos 36 klocków, a w pobliżu karty punktów podzielona na trzy stosy o wartościach 1, 2 i 3. Obok kładziemy zakrytą talię Zasad, zaś karty Kształtów dzielimy na 4 stosy wedle koloru awersu (niebieski, żółty, zielony oraz czerwony). Każdy gracz dostaje na rękę po 2 karty z każdego stosu kształtów, a pozostałe karty kładziemy obok awersem ku górze. Wybrawszy Lidera można zacząć zabawę.

Pojedyncza runda gry podzielona jest na 7 faz, zaś cała zabawa trwa tyle rund ilu jest graczy. Celem wygranej jest zdobycie jak największej liczby punktów z kart Kształtów i Zasad (punkty bonusowe):

• FAZA 1. Lider odkrywa wierzchnią kartę zasad i kładzie jawną na stole, tak aby każdy mógł ją obejrzeć.
• FAZA 2. Począwszy od lidera gracze dobierają się w pary na czas tej rundy.
• FAZA 3. W każda para uzgadnia samodzielnie kto będzie Architektem (opisywał kartę Kształtu), a kto Budowniczym (konstruował z klocków figurę). Drużyny mają na to 30 sekund, co odlicza piasek w klepsydrze. Jeśli nie dojdą do porozumienia, Lider sam przypisuje role w takiej parze.
• FAZA 4 i 5. Rozpoczyna się wybranie karty i budowanie figury. Architekt może tylko opisywać to co widzi na karcie, nie pokazując jej Budowniczemu. Jednocześnie nie może podać liczby jaka znajduje się na karcie. Budowniczy zaś musi jak najszybciej złożyć z klocków opisywany kształt. Pierwsza para która uzna że ukończyła budowę odwraca klepsydrę i wszyscy mają 30 sekund na dokończenie swych projektów. Po upływie tego czasu należy natychmiast zakończyć prace.
• FAZA 6. Pary sprawdzają czy konstrukcja odpowiada tej przedstawionej na karcie. Jeśli tak, zdobywają punkty. Architekt zachowuje swoją kartę i kładzie przed sobą odkrytą, a Budowniczy dobiera kartę z odpowiedniego stosu. Dodatkowo można zdobyć bonusowe punkty w wysokości 1, 2 lub 3, za wykonanie zadania, opisanego na wylosowanej na początku rundy karcie Zasady. W przypadku skuchy para nie otrzymuje żadnych punktów. Jeśli drużyna która jako pierwsza ukończyła budowlę, wykonała ją źle, nikt w tej rundzie nie zdobywa punktów z karty Zasad.
• FAZA 7. Rola Lidera przechodzi na kolejną osobę i cała zabawa zaczyna się od początku. Każdy gracz może być tylko jeden raz Liderem na całą grę. Gdy wszyscy będą piastowali tą rolę, gra dobiega końca i wygrywa ta osoba, która zgromadziła najwięcej punktów. Należy pamiętać, że na koniec rundy nikt nie dobiera nowych kart Kształtów na rękę.

Teoria konta praktyka, czyli Złote Zasady

Sam pomysł na budowanie figur z klocków jest świetny, niestety autor gry - Luca Bellini - zapomniał chyba, że z dziećmi należy postępować ostrożnie, szczególnie tymi młodszymi. Mechanika dobierania się w pary co turę okazała się kompletnie chybiona nawet u starszych dzieciaków, prowadząc co chwilę do kłótni o "lepszą parę". Podobnie było podczas konstruowania figury, gdyż dzieciaki potrafiły "rezerwować" klocki lub zwyczajnie wyrywać je sobie z rąk co prowadziło do dalszych konfliktów. Podsumowanie meczu też mogło budzić kontrowersje.

Problemy te można jednak błyskawicznie zlikwidować wprowadzają kilka własnych, prostych Złotych Zasad. Po pierwsze stworzyć stałe pary w których gracze na zmianę są Architektem/Budowniczym. Rola Lidera powinna zostać zniesiona do sędziowania w sporach o punkty i pilnowania porządku w trakcie całej rozgrywki. Następnie ustalić że nie wolno "rezerwować" sobie klocków ani ich wyrywać, a wygrywa nie gracz tylko zespół. Te kilka prostych porad sprawia że rozgrywka staje się o wiele płynniejsza i pozbawiona kłótni. Dotyczy to oczywiście młodszych dzieci, choć u starszych też czasem warto wprowadzić te zasady.

Gdy brakuje ludzi

Hocki Klocki oferują wariant dodatkowy, przeznaczony dla 2-4 osób. Sam cel gry pozostaje bez zmian, jednak mamy kilka różnic. Po pierwsze każdy z graczy bierze 9 klocków jednego koloru i od teraz stanowią one pulę elementów budowy. Po drugie nie używamy kart zasad, ani nie otrzymujemy kart Kształtów na rękę. Zamiast tego dobieramy w ciemno po 3 karty Kształtów z każdego koloru, tasujemy i tworzymy wspólną talię. Gdy każdy jest już gotów, odkrywamy wierzchnią kartę oraz obracamy klepsydrę. Wszyscy mają 30 sekund na poprawne zbudowanie figury. Osoba która pierwsza to uczyni zgarnia kartę i widniejące na niej punkty. Gdy talia się skończy każdy sprawdza ile punktów zdobył, ten kto ma ich najwięcej wygrywa.

Wariant ten sprawdził się o wiele lepiej niż podstawowy, gdyż w praktyce zlikwidował kłótnię i nastawił zabawę w rozgrywkę na czas, gdzie dominowały zręczność oraz spostrzegawczość. Pojedyncze partie nie były też długie co przekładało się bezpośrednio na regrywalność. Doprowadziło to do tego, że gracze sami dobrali klocki w odpowiednich kształtach z innych kolorów, dokładając je do gry, aby mogło uczestniczyć więcej graczy (na każdego do talii dokładano 3 karty). Dzięki temu w tym wariancie, przy odpowiednich własnych zasobach, mogło się bawić aż 10 osób a mimo to gra przebiegała płynnie i nie nużyła się.

Klocki bliskie korony króla

Hocki Klocki to kawał świetnej roboty, który jednak lepiej sprawdził się w swoim wariancie skróconym niż głównym. Co prawda ten drugi łatwo można poprawić dodając do niego kilka Złotych Zasad, ale nie zmienia to nadal faktu że wariant dodatkowy, gdzie liczy się zręczność i spostrzegawczość bardziej przypadł do gustu graczom, niezależnie od ich wieku. Przyciągnął on też bardzo dużą grupę osób dorosłych, którzy sami z siebie ochoczo sięgali po ten tytuł i bawili się we własnym gronie. Hocki Klocki to z pewnością świetna gra, jednak wydaje się że odrobinę jej zabrakło aby w pełni zdetronizować stare, poczciwe Kalambury. Jednak jeśli lubimy zagadki i szukamy czegoś na ładny, a zarazem ciekawy prezent, dla najmłodszych, to Hocki Klocki zdają się być wymarzonym kandydatem.

Plusy:

• solidna jakość elementów
• proste do opanowania zasady
• wariant dodatkowy dla mniejszej liczby graczy
• mechanika Architekt-Budowniczy
• ciekawa alternatywa dla klasycznych kalamburów
• bardzo wysoka regrywalność
• trafia i do dzieci i do dorosłych

Minusy:

• bez wprowadzenia kilku złotych zasad, następuje chaos
• wariant dodatkowy jest ciekawszy od głównego
• mimo wszystko trochę zbyt wysoka cena

Dziękujemy wydawnictwu Black Monk za przekazanie gry do recenzji.