Land Unter

Aby móc ze spokojnym sumieniem i z jak największą dozą obiektywizmu ocenić niekolekcjonerskie gry karciane wydawnictwa Amigo, należy przytoczyć definicję, tak zwanych, "gier wypełniających" (w języku Szekspira: filler games). "Wypełniacze" to przeważnie niewielkie i tanie gry, cechujące się łatwymi do przyswojenia zasadami, krótkim czasem rozgrywki i niską ceną produktu. Z założenia są stricte towarzyskie, przeznaczone do szybkiej zabawy na długiej przerwie w szkole lub na jakimś przyjęciu w gronie znajomych, którzy niekoniecznie muszą znać się na grach planszowych. Maniacy planszówek bynajmniej nie stronią od kupowania takich lekkich tytułów. To właśnie oni ukuli termin "gry wypełniającej", czyli tytułu, który zajmuje czas pomiędzy rozgrywkami w gry o cięższym kalibrze. Wydawnictwo Amigo produkuje takie gry od dłuższego czasu, więc przyszła pora, by wziąć pod lupę jeden z ich produktów – Land Unter, grę o topieniu owiec. W zasadzie o ich ratowaniu, ale i tak masa owiec tonie, więc nie ma powodu, by ukrywać prawdę.

Jak wszystkie gry z serii niekolekcjonerskich karcianek Amigo, tak i Land Unter zamknięta jest w niewielkim, lecz diablo wytrzymałym pudełeczku, które niestety samo się otwiera (niezbędna gumka recepturka do utrzymywania opakowania w całości). W środku znajduje się 108 kart podzielonych na trzy talie: przygód, powodzi oraz kół ratunkowych. Same karty są wykonane raczej standardowo. Nie jest to szczyt wytrzymałości, ale podobno są wodoodporne. Specjalnie na potrzeby tej recenzji zaryzykowałem i obficie zmoczyłem jedną z kart. Potwierdzam: na kartę trzeba wylać wiele wody, zanim ta zacznie rozmiękać. Obrazki są ładne, a wyjątkowo pod tym względem prezentują się karty powodzi z wizerunkami biednych, ratujących się przed zagładą owieczek. Koła ratunkowe i karty pogody maja tę samą, nienajgorszą ilustrację przedstawiającą burzowe chmury.

Mechanika, jak to bywa w takich grach, jest porażająco prosta. Jedna minuta wystarczy, by wytłumaczyć zasady każdemu z graczy. Tych może być aż pięciu. Jak wspomniałem, 108 kart dzielimy na trzy talie - pogody, powodzi i koła ratunkowe. Każdy uczestnik rozgrywki otrzymuje 12 kart pogody, którymi będzie "na ślepo" licytował karty powodzi o najniższych wartościach. Tury są błyskawiczne: jedna licytacja, rozdzielenie pary kart powodzi, sprawdzenie, kto traci koło ratunkowe (a jest to osoba, która posiada pod koniec tury kartę powodzi o najwyższej wartości) i przechodzimy dalej. Po dwunastu turach, kiedy skończą się zarówno karty pogody jak i karty powodzi, podliczamy punkty. Otrzymujemy je za każde koło ratunkowe (czyli ową owieczkę), które nam się ostało. Dodatkowy punkt otrzymuje ten, kto posiada na końcu rundy najniższą kartę powodzi. Osoba, która zdobędzie najwięcej punktów w tylu rundach, ilu jest grających, odnosi zwycięstwo. Najdłuższa rozgrywka, w jaką udało mi się zaangażować, trwała około pół godziny i był to naprawdę przyjemnie spędzony czas.

Land Unter jest niezwykle silną pozycją w swojej klasie. To tania, dobrze wykonana i nietuzinkowa gra, która z pewnością wypełni niejeden nudny deszczowy dzionek. A prostota zasad i krótki czas rozgrywki sprawiają, że jest doskonałym uzupełnieniem wszelakich imprez czy spotkań towarzyskich. Nawet takich, na których znajomi nie należą do grupy planszówkowych maniaków. Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Ocena: 5 / 6