» Recenzje » iGranie z gruzem

iGranie z gruzem


wersja do druku

Gra autorki Chaty Wuja Freda

Redakcja: Balint 'balint' Lengyel

iGranie z gruzem
iGranie z gruzem to gra planszowa Ilony Myszkowskiej znanej także jako Kobieta-Ślimak, słynnej autorki popularnego bloga Chatolandia.pl. Jej komiksy słyną z "absurdalności i patologii". A jak wygląda gra przez nią stworzona?

Wygląd i wydanie

iGranie wydano naprawdę solidnie. W dużym, kartonowym pudełku znajdziemy rozkładaną planszę do gry porządnej jakości, pięć pionków, pięć kart postaci (zrobionych z foliowanego papieru – są praktycznie nieśmiertelne), kostkę, żetony długu/głodu/pieniędzy, znaczniki gruzu, kartę lodówki (foliowany papier) i kartę mniejszych pętli (znowu – wykonaną z foliowanego papieru). W skład zestawu wchodzą także karty zaradności i pracy/chilloutu.

Wszystko jest naprawdę dobrze wydane i z pewnością iGranie nie zużyje się po paru użyciach. Po prawdzie, wykonanie jest na tyle solidne, iż mój ojciec (z którym grałem) nie mógł uwierzyć, iż iGranie jest grą polską, opublikowaną za sprawą wydawnictwa Black Monk.

Jeśli chodzi o warstwę graficzną, odpowiadała za nią Ilona we własnej osobie. Każdy, kto lubi jej minimalistyczny styl dobrze znany z Chatolandii polubi także obrazki na kartach. Gra jest utrzymana w szarawej kolorystyce, która dobrze wpasowuje się w warstwę fabularną gry.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Zasady gry

Na początku gry każdy z graczy wybiera sobie postać. Postaci jest 5, każda posiada dwie umiejętności aktywne (które mogą zostać wykorzystane tylko dwa razy), jedną umiejętność pasywną i jedną mniejsza pętlę, którą postać omija. Niektóre postaci reagują też odmiennie na niektóre karty.

Postaci poruszają się po dwóch dużych pętlach – pętli pracy i pętli chilloutu. Każda z pętli posiada cztery mniejsze pętle, np.: pętlę usiłowania życia w związku lub pętlę deadline'u. Do mniejszych pętli wchodzi się, stając na określonym polu dużej pętli. Mniejsze pętle posiadają specjalne efekty, zależne od tego, na którym polu się znajdujemy (efekt czytamy ze specjalnej rozpiski). Na końcu pętli pracy znajduje się specjalne pole, którego przekroczenie daje postaci wypłatę – 2 pieniądza.

W zależności od tego, czy znajdujemy się w pętli pracy lub pętli chilloutu, ciągniemy kartę z specjalnej talii. Karta może nam odebrać lub dodać jedzenie, pieniądze lub karty zaradności, niektóre mają też inne efekty, np.: wpłynięcie na ilość oczek rzuconych na kostce.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Ważnym elementem mechaniki są zasoby. Postać posiada trzy rodzaje zasobów – jedzenie, pieniądze i karty zaradności. Karty zaradności służą do modyfikowania rzutów na kostce, każda z nich ma także własny alternatywny efekt – np.: negowanie karty pracy/chilloutu lub zezwolenie na dodatkowy rzut kostką. Pozostałe dwa zasoby (jedzenie i pieniądze) służą spełnianiu celów postaci. Każda postać posiada po dwa cele – do spełnienia pierwszego potrzeba uzbierać 15 pieniądza, do spełnienia drugiego – 15 jedzenia. Zasoby możemy gromadzić w Banku Marzeń. Zasoby, które tam trafią są "bezpieczne" i nie można ich już odebrać.

Rozgrywka

Rozgrywka jest całkiem prosta. Postaci zaczynają na środkowym polu (należącym do obu pętli) i ruszają się zgodnie z płcią – mężczyźni zaczynają ruszając się po pętli pracy, kobiety po pętli chilloutu. Fiefiurka jest "gendzerem" i może sobie sama wybrać płeć. Celem zabawy jest uzbieranie zasobów w Banku Marzeń i spełnienie pragnienia postaci, którą gramy.

Postaci muszą także płacić zasobami – co każdą turę muszą zjeść 1 jedzenie, a co cztery tury – zapłacić czynsz w wysokości 4 pieniądza. Postać, która nie zje lub nie zapłaci czynszu otrzymuje odpowiedni żeton (głodu lub długu). Żeton jest rodzajem ostrzeżenia – aby się pozbyć żetonu głodu, postać musi zjeść 2 jedzenia, a żeton długu oznacza, iż postać następnym razem musi zapłacić podwójny czynsz. Jeśli postać dalej będzie głodna lub nie zapłaci, ginie ona, a gra się kończy.

Warto też zaznaczyć, iż postaci mogą sobie nawzajem wykradać jedzenie z lodówki – jeśli złodziej wyrzuci więcej oczek na kostce niż okradany, to udaje mu się podwędzić jedzenie. Natomiast gra kończy się, gdy jedna z postaci osiągnie ten cel lub zginie.

Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę

Źródło: Boardgamegeek

Podsumowanie

Być może wynika to z stylu gry mojej grupy (ciągle zapominamy o umiejętnościach aktywnych postaci), ale podczas wszystkich rozegranych gier jedna z postaci ginęła przedwcześnie, czy to z głodu, czy z powodu długu. Problemem są także karty zaradności, które rzadko wpadają na rękę. Być może wynika to z tego, że coś przegapiliśmy w instrukcji, choć wydaje mi się, że przestudiowałem ją dość dokładnie. W grach, które rozegrałem żaden z graczy nie był w stanie odłożyć znaczących funduszy do Banku Marzeń.

Niewątpliwą wartością gry są zabawne karty, które wprowadzają wszystkich grających w pozytywny nastrój. Moja grupa szczególnie świetnie bawiła się dzięki kartom Wibrator z NASA i Halucynacje z niedoruchania. Nie pamiętam, kiedy ostatni raz tak dobrze się uśmiałem.

IGranie z gruzem to przyjemna, zabawna gra, która każe nam spojrzeć w krzywym zwierciadle na życie poststudenckie. Na pewno zapewni ona dobrą zabawę w długie wieczory i jest dobrym "łamaczem pierwszych lodów". Śmieszne wydarzenia spotykające postacie graczy są niewątpliwym atutem tej gry. Polecam ją każdemu, kto lubi dobre gry planszowe.  

Plusy

  • obrazki na kartach
  • poczucie humoru autorki
  • proste zasady

Minusy

  • postacie często giną
Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę
6.5
Ocena recenzenta
-
Ocena użytkowników
Średnia z 0 głosów
-
Twoja ocena
Mają na liście życzeń: 0
Mają w kolekcji: 1
Obecnie grają: 0

Dodaj do swojej listy:
lista życzeń
kolekcja
obecnie gram
Tytuł: iGranie z Gruzem
Typ gry: imprezowa
Projektant: Ilona Myszkowska
Ilustracje: Ilona Myszkowska
Wydawca oryginału: Black Monk
Wydawca polski: Black Monk
Liczba graczy: 3 do 5
Wiek graczy: od 16 lat
Czas rozgrywki: 90 min.
Cena: 129,95 zł

Komentarze


Jeszcze nikt nie dodał komentarza.

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.